Je kunt het lastig vinden om anderen nog te vertrouwen, je kwetsbaarheid te tonen of je gevoelens toe te laten. Het lijf én je brein, hebben vaak eigen herinneringen wat zich laat voelen, hoe hard je ook probeert het er onder te houden. Soms leef je nog voort op dezelfde wijze als je eerder deed om te overleven, zonder dat er in het nu nog dreiging is. Vaak was die manier vroeger heel effectief en beschermend, maar is diezelfde manier in het nu juist een belemmering om vrijuit te leven.

 

Haptotherapeutische traumabegeleiding leert je gevoelsmatig verbinding te maken met de persoon vóór het trauma, maar ook met de pijn ván het trauma. Het leert je voelen dat je emoties toe kunt laten, dat ze - net als golven van de zee - overspoelend kunnen werken, maar dat ze zich ook altijd weer zullen terugtrekken wanneer je ze rustig uit laat rollen. Het laat je zien dat het oude pijn is die maakt dat je soms heftiger reageert dan je zelf wilt.

Haptonomie leert je om je niet terug te trekken als je je rot voelt, maar juist verbinding te zoeken met belangrijke mensen om je heen. Soms helpt het daarbij om te begrijpen dat het oude pijn is die zich in het nu laat voelen, maar dat de situatie nu niet meer is al toen. Het doel van traumabegeleiding is de gebeurtenissen voelend te integreren in je bestaan, zonder dat het met je op de loop gaat. Het helpt je jezelf weer terug te vinden en gevoelsmatig verbinding te maken met de mensen om je heen zodat je er minder alleen in bent.